Spółka adwokacka Miłosz Lis i Władysław Lis

Kancelaria otrzymała duże odszkodowanie dla młodej kobiety, której partner zginął w wypadku. Mimo że okres wspólnego zamieszkiwania był niezwykle krótki - 3 miesiące. Niemniej jednak kancelaria wykazała na podstawie korespondencji, zdjęć, oświadczeń, że ich wspólnota trwała już od 2 lat i że mieli wspólne plany życiowe. Kwota otrzymanego odszkodowania była prawie dwukrotnie wyższa od tego co proponowało ubezpieczenie.

Kancelaria otrzymała pozytywny wyrok z dużym odszkodowaniem dla ofiary wypadku na budowie. Postępowanie trwało wiele lat, gdyż najpierw na skutek złożonej skargi prokuratura oskarżyła przedsiębiorstwo o zatrudnianie na czarno. Postępowanie było trudne, ponieważ pracodawca już po wypadku próbował ukryć fakt zatrudnienia. Zgłosił wtedy poszkodowanego jako osobe samozatrudnioną, twierdząc, że nie ponosi on winy za wypadek, gdyż do samozatrudnionego należało zapewnienie bezpiecznych warunków pracy. Podczas gdy ofiara spadła na skutek zawalenia się rusztowania, które było wcześniej przygotowane przez firmę zatrudniającą. W postępowaniu karnym sądy pierwszej i drugiej instancji uznały, że samozatrudnienie było fikcyjne i że ofiara powinna być traktowana jako pracownik. Z tego powodu właściciel firmy został skazany za zatrudnianie na czarno i za nieprzestrzeganie warunków BHP. Skazanie umożliwiło dochodzenie odszkodowania od ubezpieczenia CPAM (francuskiej kasy chorych) i od pracodawcy. Ustawodawstwo przewiduje bowiem, że w przypadku wypadku z winy pracodawcy odszkodowanie wypłacane jest przez kasę chorych, a z reguły kasa chorych zwraca się z powództwem regresowym do ubezpieczyciela pracodawcy.

Pracownik zamieszkiwał w mieszkaniu wynajętym przez pracodawcę w okresie oddelegowania. Po godzinach pracy miał wypadek (wypadł z balkonu, który był niezabezpieczony doznając ciężkich obrażeń). Od pracodawcy zostało zasadzone stosowne odszkodowanie.

Sad Kasacyjny uznał, że pracownicy, którzy przebywali na zwolnieniu lekarskim należy się urlop tak jakby pracowali, tzn. niezależnie od otrzymywanego świadczenia chorobowego. Zapłaty za urlop można dochodzić do trzech lat wstecz.